کتاب روی ماه خداوند را ببوس تا کنون پر افتخارترین اثر مصطفی مستور و نقطه عطفی در طول زندگی حرفه ای او است.
استفاده از زبانی لطیف وروان در بیان مفاهیم عمیقی چون شک در وجود خدا و شخصیت پردازهای دقیق باعث شد تا این در بین مخاطبان خاص و عام طرفداران بسیاری داشته باشد و به سرعت به چاپ های دوم و سوم برسد.
روی ماه خداوند را ببوس جایزه بهترین رمان سال های ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ جشنواره‌ی «قلم زرین» را بدست آورد و انتظار منتقدان را از آثار بعدی مستور بالا برد.
در بین نویسندگان ایرانی، کمتر کسی را سراغ داریم که داستان هایش را در بسترهای فلسفی بنویسد و روی ماه خداوند را ببوس از این حیث کتابی قابل بررسی و البته قابل ستایش است. زاویه دید مستور در این رمان درونی است و به اصطلاح داستان نویسی راوی همان قهرمان داستان است.
ثبت دیدگاه
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
